کائنات چیست و تحت تاثیر چه نیروهایی قرار دارد؟

کائنات همان جهان هستی و مخلوق خداوند است. در واقع به مجموع مخلوقات خداوند (زمین و تمام موجودات و نباتات روی آن، ماه، خورشید، میلیارد میلیارد ستاره و تمام کهکشانها که کهکشان راه شیری بخش کوچکی از آن را تشکیل می دهد و تمام انرژی های موجود در آنها و … که طبق قوانین الهی در کنار هم قرار گرفته اند و روی هم اثر می گذارند.) کائنات می گویند. 

امروز می خواهیم نگاهی علمی به کائنات بیندازیم تا ایمان مان به قدرت خداوند بیشتر شود و یقین پیدا کنیم هرچه بخواهیم از راهی الهی و در بهترین زمان ممکن به دست ما خواهد رسید. کسی که کائنات به این عظمت را چنین زیبا و منظم خلق کرده از عهده ی برآورده کردن نیاز ما بر می آید.

جی. بی. هابدین: «کائنات نه فقط عجیب و غریب‌تر از آنچه است که ما فکر می‌کنیم، بلکه حتی عجیب و غریب‌تر از آنچه است که ما می‌توانیم فکر کنیم.»

از آن نخستین لحظات آتشین خلقت که به نام انفجار بزرگ می‌شناسیم؛ گرانش، نیروی خالق همه ساختارها بوده است. از مجوعه‌های کهکشان‌ها تا شکلِ بدن ما، و حتی کارهای روزمره‌ی ما را بدون آگاهی خودمان کنترل می‌کند. اما در میان چهار نیرویی که کائنات را کنترل می‌کنند، گرانش از همه ضعیف‌تر است.  اینجا لازم به تذکر است که به تازگی نیروی پنجمی به نام «انرژی تاریک» نیز کشف شده است که مسئول افزایش سرعت انبساط کائنات است.

به نظر می‌رسد که سرعت انبساط کائنات در حال افزایش است. یعنی انبساط به جای کاهش سرعت که پیشتر انتظار داشتیم در حال افزایش سرعت است. در حقیقت به نظر می‌رسد که این سرعت امروزه 15 درصد بیشتر از سرعت در 6 میلیارد سال پیش است. آخرین مقدار سرعت انبساط کائنات، 70 کیلومتر در ثانیه در مگاپارسیک بود. هر مگاپارسیک 3.26 میلیون سال نوری است.

چهار نیرویی که کائنات را کنترل می‌کنند عبارتند از:

1. نیروی هسته‌ای قوی که در قلمرو جهان زیراتمی عمل می‌کند. این نیرو، کوارک‌ها را برای ساختن پروتون‌ها و نوترون‌ها در کنار هم نگه می‌دارد.
2. نیروی هسته‌ای ضعیف که حاکم بر واپاشی هسته‌ای است و از طریق ذراتی به نام یوزون‌های ضعیف عمل می‌کند. این نیرو، عامل محرک خورشید و ستاره‌هاست و انرژی وابسته به هسته‌ی اتم‌ها را حمل می‌کند.
3. نیروی الکترومغناطیس، که اتم‌ها را کنار هم نگه می‌دارد. گستره‌ی این نیرو بی‌نهایت است و از طریق فوتون‌های حامل نور عمل می‌کند.
4. نیروی گرانش که جاذبه جهانی همه‌ی اجرام است. این نیرو همیشه جذب می‌کند و هیچگاه دفع نمی‌کند.

در سطح هسته‌ای، هرکدام از این نیروها را ذره‌ای حمل می‌‌کند که می‌توان آن را کوچکترین بسته‌ی حامل آن نیرو به حساب آورد.

ماده‌ی تاریک یا جرم نامرئی

آلبرت اینشتین: «طبیعت اسرارش را پنهان می‌کند چونکه والا و بلند پایه است، نه به خاطر این که شعبده باز می‌باشد.»

ما می‌توانیم به حضور اجرام آسمانی پی ببریم، در صورتی که آنها را مستقیما رصد کنیم، یا از روی اثرشان بر اجرامی که آنها را می‌بینیم به وجودشان اشاره کنیم. ماده‌ی تاریک یا جرم گمشده، مانند سیاهچاله‌ها از این نوع اجسام هستند.

وقتی در یک شب صاف و تاریک به آسمان نگاه می‌کنیم، حداکثر 6000 ستاره می‌بینیم، اما در حقیقت حدود 8*1022 (هشت هزار میلیارد میلیارد) ستاره در سرتاسر کائنات وجود دارند. بیشتر اینها بسیار بزرگتر از خورشید ما هستند. ستاره‌ای متوسط با جرمی حدود 2*1030 کیلوگرم است. اگر به این مقدار جرمِ مجموع همه‌ی سیاهچاله‌ها و ابرهای عظیم غبار و گاز را که فضای میان ستاره‌ای را فراگرفته‌اند و نامرئی می‌باشند، اضافه کنیم، به عددی بسیار بزرگ و دور از ذهن می‌رسیم.

چه باور کنیم یا نه، این فقط 10 درصد جرمِ کائنات است. بقیه‌ی آن به شکلی است که ما نمی‌توانیم ببینیم، اما می‌دانیم که وجود دارد چرا که بر حرکت اجرامی که ما می‌بینیم اثر می‌گذارد.

تقریبا همه‌ی اجرام کائنات در ساختار‌هایی که ما آنها را کهکشان می‌نامیم، گِرد هم می‌آیند. هرکدام از این ساختارها به گرد نقطه‌ای می‌گردد که مرکز جِرمش است. این چرخش، حرکتی تصادفی نیست. بلکه همچون رقصی است که با یک موسیقی به نام «موسیقی کُره‌ها» و با دقت سمفونی‌های موتزارت، هماهنگ شده است. آهنگساز این قطعه موسیقی، آفریدگار! و رهبر ارکسترش دانشمندانی که این موضوع را بررسی می‌کنند هستند. این چرخش از قوانین مسلم فیزیک و فرمول‌هایی پیروی می‌کند که به دقت، جِرم و سرعت چرخش آنها را نیز محاسبه می‌کند.

ایزاک نیوتن: «این زیباترین نظم در مجموعه‌ی خورشید، سیاره‌ها و دنباله‌ها، جز با نظر و سیادت موجودی خلاق و قدرتمند به وجود نمی‌آمد. حرکتی که سیارات دارند امکان ندارد فقط دلیلی طبیعی داشته باشد بلکه نیرویی خلاق و باهوش پشت سر آن است.»

برگرفته از کتاب اسرار کائنات ابراهیم ویکتوری

منبع: گروه تحقیقاتی نیک جذب

 http://nikjazb.ir/universe/